ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ - Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ

Από τα πιο γνωστά μουσικά παραμύθια (αν όχι το πιο γνωστό) για μικρά παιδιά. Το έργο του Προκόφιεφ "Ο Πέτρος και ο λύκος" είναι ο πιο ευχάριστος τρόπος για να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν τη διαφορετικότητα  στον ήχο των μουσικών οργάνων και πώς μπορούμε να περιγράψουμε καταστάσεις, ανθρώπους και ζώα με τη μουσική.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΘΕΤΗ

Ο Σεργκέι Προκόφιεφ ήταν Ρώσος συνθέτης, πιανίστας και μαέστρος. Σπούδασε στο Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έδειξε ο Προκόφιεφ για την όπερα και συνέθεσε πολλά έργα τέτοιου είδους.

 ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ

Ο Πέτρος και ο λύκος είναι έργο του Προκόφιεφ το οποίο συνέθεσε το 1936. Πρόκειται για μια παιδική ιστορία -ένα παραμύθι - που τα λόγια και τη μουσική έγραψε ο συνθέτης και εκτελείται από την ορχήστρα με τη έναν αφηγητή να διηγείται την ιστορία.

Ο Πέτρος     ζει στο σπίτι του παππού του σε ένα ξέφωτο του δάσους . Μια μέρα ο Πέτρος βγαίνει στο ξέφωτο , αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή στον κήπο, και η πάπια που ζει στην αυλή βρίσκει την ευκαιρία και το σκάει κι έτσι έχει την ευκαιρία να κολυμπήσει σε μια λίμνη εκεί κοντά. Η πάπια ξεκινά μαλώνοντας με ένα μικρό πουλί («Τι είδος πουλιού είσαι, αν δεν μπορείς να πετάξεις;" - "Τι πουλί είσαι αν εσύ δεν μπορείς να κολυμπήσεις;"). Η γάτα του Πέτρου τους παραμονεύει ήσυχα για να τους φάει, όμως  το πουλί που το προειδοποιεί ο Πέτρος πετάει   για την ασφάλεια του σε ένα ψηλό δέντρο, ενώ η πάπια κολυμπάει για την ασφάλεια της στη μέση της λίμνης.

Ο παππούς του Πέτρου μαλώνει τον Πέτρο που είναι έξω στο λιβάδι ("Ας υποθέσουμε ότι ένας λύκος βγήκε από το δάσος;"), και, όταν ο Πέτρος τον αψηφά, λέγοντας ότι «τα αγόρια, όπως εγώ, δεν φοβούνται τους λύκους», ο παππούς του τον φέρνει πίσω στο το σπίτι και κλειδώνει την πόρτα. Λίγο αργότερα, «ένας μεγάλος, γκρίζος λύκος" πράγματι βγαίνει από το δάσος. Η γάτα ανεβαίνει γρήγορα σε ένα δέντρο, αλλά η πάπια,  που μόλις πήδηξε έξω από το νερό, βρίσκεται να την κυνηγάει ο λύκος και στο τέλος να την πιάνει και να την τρώει.

Ο Πέτρος φέρνει ένα σκοινί και ανεβαίνει πάνω από τον  τοίχο του κήπου στο δέντρο. Ζητά από το πουλί να πετάξει γύρω από το κεφάλι του λύκου για να του αποσπάσει την προσοχή, ενώ μειώνει την θηλιά και πιάνει το λύκο από την ουρά του. Ο λύκος αγωνίζεται για να ελευθερωθεί, αλλά ο Πέτρος δένει το σχοινί στο δέντρο και η θηλιά μικραίνει όλο και πιο πολύ και σφίγγει το λύκο .

Μερικοί κυνηγοί, οι οποίοι έχουν βγει για να βρουν το λύκο, βγαίνουν από το δάσος έτοιμοι να πυροβολήσουν, αλλά ο Πέτρος τους πείθει να τους βοηθήσει να πάνε το λύκο σε έναν ζωολογικό κήπο με μια παρέλαση νίκης (το κομμάτι παρουσιάστηκε για πρώτη φορά για ένα ακροατήριο των πρωτοπόρων κατά τη διάρκεια της γιορτής της Πρωτομαγιάς), που περιλαμβάνει τον εαυτό του, το πουλί, τους κυνηγούς με τον λύκο, τη γάτα και τον γκρινιάρη παππού που συνεχίζει να είναι μέσα στην γκρίνια: "Τι θα συνέβαινε αν ο Πέτρος δεν είχε πιάσει το λύκο; και μετά τι;" Στο τέλος της ιστορίας, ένας ακροατής είπε ότι "εάν μπορείτε να ακούσετε πολύ προσεκτικά, τότε θα ακούσετε τη φωνή της πάπιας μέσα την κοιλιά του λύκου, διότι ο λύκος μέσα στην βιασύνη του είχε καταπιεί ζωντανή. "

Εξαιρετική εκτέλεση στο Μέγαρο Μουσικής με αφηγητή τον Δημήτρη Χορν.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Ακρόαση της ιστορίας και παιχνίδι με τις κάρτες (οι κάρτες δίνονται παρακάτω).

Δραματοποίηση της ιστορίας από τα παιδιά.

Μπορούμε να αλλάξουμε την ιστορία; Ξαναφτιάχνουμε την ιστορία από την αρχή και αλλάζουμε την υπόθεση.

Ζωγραφική του μουσικού παραμυθιού με ότι άρεσε στο κάθε παιδί.

Τα παιδιά κινούνται με το ρυθμό της μουσικής.

Παντομίμα τις διαφορετικές στιγμές του παραμυθιού (π.χ η πάπια μαλώνει με το πουλί, η γάτα παραμονεύει το πουλί και την πάπια κλπ)

Κατασκευάζουμε τους χαρακτήρες του παραμυθιού με χαρτόνι και το παίζουμε κουκλοθέατρο.

Ιδέες που μας δίνουν τα παιδιά.